ประวัติศาสตร์
เราเรียกช่วงเวลาระหว่างคริสตศักราช 800 – 1050 ว่าเป็นยุคไวกิ้ง ที่จุดเริ่มต้นของยุคไว้กิ้ง นอร์เวย์ไม่ได้เป็นประเทศที่เป็นรัฐเดียว แต่เป้นราชอาณาจักรเล็กๆ หลายอาณาจักร ฮาร์รรัลด์ แฟร์แฮร์ (Harald Hårfagre) เป็นพระราชาของดินแดนที่ใหญ่ในปี 872 ชาวไวกิ้งเดินทางไปหลายประเทศ ชาวไวกิ้งบางส่วนคือ พ่อค้า จากการซื้อและขายของต่างๆ ชาวไวกิ้งบางก็เป็นโจรขโมยและเป็นนักฆ๋า ในวันนี้ เรามักนึกถึงนักรบเมื่อเราพูดถึงไวกิ้ง ศาสนาคริสต์ได้เผยแพร่ในนอร์เวย์ในศตวรรษที่ 11 และแทนการปฏิบัติทา
- ประเทศเอกราชและมีเสรีภาพ สหภาพกับสวีเดนล่มสลายในค.ศ. 1905 มีความขัดแย้งทางการเมืองเป็นเวลาหลายปีระหว่างรัฐสภาของนอร์เวย์และกษัตริย์ในประเทศสวีเดน และในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 มีความเชื่อมากขึ้นเรื่อยๆ ว่านอร์เวย์ควรเป็นประเทศเอกราชและมีเสรีภาพ วันที่ 7 มิถุนายน ค.ศ. 1905 รัฐสภาประกาศว่ากษัตริย์แห่งสวีเดนไม่ได้เป็นกษัตริย์ของนอร์เวย์อีกต่อไป และสหภาพกับสวีเดนก็ล่มสลายตามา ปฏิกิริยาตอบกลับในสวีเดนรุนแรงและสงครามระหว่างนอร์เวย์และสวีเดนใกล้จะเริ่มขึ้น เนื่องมากจากการลงประชามติสองครั้งเกิดขึ้นในปีเดียวกัน จึงเป็นตัวกำหนดให้สหภาพกับสวีเดนล่มสลายและชาติใหม่ของนอร์เวย์เป็นการปกครองโดยมีกษัตริย์เป็นประมุข เจ้าชายคาร์ลแห่งเดนมาร์กถูกเลือกให้เป็นกษัตริย์คนใหม่ของนอร์เวย์ เขามีชื่อทางราชวงศ์ของนอร์เวย์ว่า ฮากอน กษัตริย์ฮากอนเป็นกษัตริย์องค์ที่ 7 ของนอร์เวย์ตั้งแต่ค.ศ.1905 จนกระทั่งตายในค.ศ.1957
